به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، "محسن شکری قلعه سفیدی" متولد 20 فروردین 36 و در عملیات فتح المبین 2 فروردین 61 در سن 25 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

در ادامه فرازی از وصیت نامه "شهید شکرى قلعه سفیدى"را می‌خوانید:

1. و آن کسى که در راه خدا کشته شد مرده نپندارید بلکه او زنده ابدیست لکن همه شما این حقیقت را درک نخواهید یافت.

2. پاسدارم و هرگز نکنم پشت به میدان گر سر برود من نروم از سر پیمان.

3. کم کم احساس میکنم مى توانم شاهد زیباى شهادت را در آغوش خود بفشارم و تا ابد ازخود جدا نکنم.

4. این شهادت به زودى نصیب من خواهد شد ولى آیا کشته شدن مرا مى‌توان شهادت نامید به خدا نا‌امید نیستم.

5. شهادت یک انتخاب است. انتخابى آگاهانه و مشتاقانه حرکتى است شتابدار بسوى معشوق که نصیب هر کسى نمى شود پس گریه بر شهید جایز نیست.

6. بر شهید تسلیت جایز نیست و شما نیز تسلیت نگوئید و تسلیت نپذیرد بلکه تبریک  بگوئید و فقط به تبریکها پاسخ گوئید تا روح شهادت طلبى مسلمین هر چه بیشتر و بیشتر شکوفاتر شود.

7. چقدر دورند از حقیقت کسانى که مدفون در وجود خویشند.

8. چقدر دورند کسانى که دین را سپر جانشان ساخته اند در حالی که سنت پیامبر به ما مى‌آموزند که جان را سپر دین قرار دهیم.

9. عزیزانم تنها شهادت طلبى نمى تواند کارا باشد و درکنار این روح باید که فکرى اسلامى و منسجم، مترقى و قوى وجود داشته باشد و این چیزى نیست به جز خط امام خطى که نه تنها امروز لازم است  بلکه خطى کلى براى حرکت دائمى مسلمین و بر شماست که این فکر را که فکرى مستقل و جدا از فکر احزاب و گروهکهاست افزایش دهید.

10. قوانین امام خمینى را بدون چون و چرا بپذیرید که سعادت ابدى در آن است و جهاد را فراموش نکنید که جهاد فى سبیل الله شکل تکامل مبارزاتى است .

11. در شهادتم مشکى نپوشید و لباسى بپوشید که در عروسیم پوشیده‌اید و گریه نکنید زیرا دوست ندارم دشمن اسلام شاد شود.